|
Όσες αγάπες κι αν σου πάρουν την καρδιά
ένα τραγούδι θα σου λέω κάθε βραδιά,
εγώ σε είχα αγκαλιά εγώ σου χάριζα φιλιά,
δεν είναι ψέμα.
Εγώ σου πέρασα τη φλόγα στο κορμί,
εγώ σε φώναζα ουρανό και γιασεμί.
Εγώ σου χάριζα στιγμές να τις θυμάσαι και να λες
δεν ήταν ψέμα.
Τώρα θ’ ακούς για μένα,
θα λιώνεις μόνη μ’ αναστεναγμό,
θα ομολογείς πως φταις
γι’ αυτόν τον χωρισμό απελπισμένα.
Τώρα θ’ ακούς για μένα,
θα λιώνεις μόνη μ’ αναστεναγμό,
θα ‘ναι τα μάτια σου με δάκρυα
για καιρό πλημμυρισμένα.
Όσες αγάπες κι αν σου πάρουν την καρδιά
μετανιωμένη θα γυρίσεις μια βραδιά,
γιατί σ’ αγάπησα πολύ, γιατί σε πίστεψα τρελή,
δεν ήταν ψέμα.
|
Όses agápes ki an su párun tin kardiá
éna tragudi tha su léo káthe vradiá,
egó se icha agkaliá egó su cháriza filiá,
den ine pséma.
Egó su pérasa ti flóga sto kormí,
egó se fónaza uranó ke giasemí.
Egó su cháriza stigmés na tis thimáse ke na les
den ítan pséma.
Tóra th’ akus gia ména,
tha liónis móni m’ anastenagmó,
tha omologis pos ftes
gi’ aftón ton chorismó apelpisména.
Tóra th’ akus gia ména,
tha liónis móni m’ anastenagmó,
tha ‘ne ta mátia su me dákria
gia keró plimmirisména.
Όses agápes ki an su párun tin kardiá
metanioméni tha girísis mia vradiá,
giatí s’ agápisa polí, giatí se pístepsa trelí,
den ítan pséma.
|
