Όταν είμαι κοντά σου,
όταν είμαι μαζί σου,
όταν μ’ έχεις στο πλάι,
όλα γύρω είν’ ωραία,
όλα παίρνουν μια λάμψη
κι η ζωή μου γελάει,
κι η ζωή μου γελάει.
Όταν είμαι κοντά σου
και σφιχτά σε κρατάω
απ’ τα δυο σου τα χέρια,
δεν υπάρχει ο κόσμος,
δεν υπάρχει ο ήλιος,
δεν υπάρχουν τ’ αστέρια,
δεν υπάρχουν τ’ αστέρια.
Και περνάνε οι ώρες
και περνάνε και φεύγουν,
σαν νερό που κυλάει,
όταν είμαι κοντά σου,
όταν είμαι μαζί σου,
όταν μ’ έχεις στο πλάι,
όταν είμαι μαζί σου,
όταν μ’ έχεις στο πλάι.
|
Όtan ime kontá su,
ótan ime mazí su,
ótan m’ échis sto plái,
óla giro in’ orea,
óla pernun mia lámpsi
ki i zoí mu gelái,
ki i zoí mu gelái.
Όtan ime kontá su
ke sfichtá se kratáo
ap’ ta dio su ta chéria,
den ipárchi o kósmos,
den ipárchi o ílios,
den ipárchun t’ astéria,
den ipárchun t’ astéria.
Ke pernáne i óres
ke pernáne ke fevgun,
san neró pu kilái,
ótan ime kontá su,
ótan ime mazí su,
ótan m’ échis sto plái,
ótan ime mazí su,
ótan m’ échis sto plái.
|