Πέρασαν μόνο δυο λεπτά
που μου φωνάζει η καρδιά
πως δεν αντέχει μακριά σου
Πέρασε μόλις μια στιγμή
που σ’άφησα μα είμαι εκεί
νιώθω ακόμα τα φιλιά σου
Όταν είμαστε μαζί
πετάω πάνω απ’ τη γη
νιώθω τόσο δυνατή
κι όλα τα ξεχνάω
όταν είμαστε μαζί
νιώθω σαν μικρό παιδί
που σου λέει αληθινά
σ’ αγαπάω
Είμαι στο δρόμο για να ’ρθω
και θέλω να διακτινιστώ
να φτάσω γρήγορα κοντά σου
τα πάντα έσβησα απ’ το χθες
όταν μου είπες πως με θες
λεπτό δε θέλω μακριά σου
Όταν είμαστε μαζί
πετάω πάνω απ’ τη γη
νιώθω τόσο δυνατή
κι όλα τα ξεχνάω
όταν είμαστε μαζί
νιώθω σαν μικρό παιδί
που σου λέει αληθινά
σ’ αγαπάω
|
Pérasan móno dio leptá
pu mu fonázi i kardiá
pos den antéchi makriá su
Pérase mólis mia stigmí
pu s’áfisa ma ime eki
niótho akóma ta filiá su
Όtan imaste mazí
petáo páno ap’ ti gi
niótho tóso dinatí
ki óla ta ksechnáo
ótan imaste mazí
niótho san mikró pedí
pu su léi alithiná
s’ agapáo
Ime sto drómo gia na ’rtho
ke thélo na diaktinistó
na ftáso grígora kontá su
ta pánta ésvisa ap’ to chthes
ótan mu ipes pos me thes
leptó de thélo makriá su
Όtan imaste mazí
petáo páno ap’ ti gi
niótho tóso dinatí
ki óla ta ksechnáo
ótan imaste mazí
niótho san mikró pedí
pu su léi alithiná
s’ agapáo
|