Όταν φτάσεις στην Αθήνα
τρέξε ως την Αχαρνών
να βρεις την παλιά μου αγάπη
το αγόρι που δεν ξεχνώ.
Πες του τον σκέφτομαι
όπου κι αν βρεθώ,
όταν φτάσεις στην Αθήνα,
τρέξε πες του τον αγαπώ.
Είναι τα μαλλιά του σκούρα
και τα μάτια του σταχτιά,
μοιάζει το χαμόγελό του
σαν αστέρι μες στη νυχτιά.
Πες του δεν έφταιξα
για τον χωρισμό,
όταν φτάσεις στην Αθήνα
τρέξε πες του τον αγαπώ.
Κι αν σου πει πως δε με ξέρει
κι αν με άλληνε τον δεις,
όταν θα γυρίσεις πίσω
την αλήθεια μη μου την πεις.
Άσε για χάρη του να καρδιοχτυπώ,
άφησέ με στ’ όνειρό μου
να `χω κάποιον για ν’ αγαπώ.
|
Όtan ftásis stin Athína
trékse os tin Acharnón
na vris tin paliá mu agápi
to agóri pu den ksechnó.
Pes tu ton skéftome
ópu ki an vrethó,
ótan ftásis stin Athína,
trékse pes tu ton agapó.
Ine ta malliá tu skura
ke ta mátia tu stachtiá,
miázi to chamógeló tu
san astéri mes sti nichtiá.
Pes tu den éfteksa
gia ton chorismó,
ótan ftásis stin Athína
trékse pes tu ton agapó.
Ki an su pi pos de me kséri
ki an me álline ton dis,
ótan tha girísis píso
tin alíthia mi mu tin pis.
Άse gia chári tu na kardiochtipó,
áfisé me st’ óniró mu
na `cho kápion gia n’ agapó.
|