|
Θέλω να σ’ εγκαταλείψω
λύπη μου θεόρατη
όμως η καρδιά μου κλαίει
και παράξενα μου λέει
φταίει μα συγχώρα τη.
Και μένω και ζω μες το άδικο
και κλαίω και μένω εκεί
και μοιάζω μ’ έναν κατάδικο
π’ αγάπησε τη φυλακή.
Μέσα στη ζωή μου κάποια
δύναμη αόρατη
όταν ο καημός με σφάζει
μου μιλάει, μου φωνάζει
φταίει μα συγχώρα τη.
Και μένω και ζω μες το άδικο
και κλαίω και μένω εκεί
και μοιάζω μ’ έναν κατάδικο
π’ αγάπησε τη φυλακή.
|
Thélo na s’ egkatalipso
lípi mu theórati
ómos i kardiá mu klei
ke paráksena mu léi
ftei ma sigchóra ti.
Ke méno ke zo mes to ádiko
ke kleo ke méno eki
ke miázo m’ énan katádiko
p’ agápise ti filakí.
Mésa sti zoí mu kápia
dínami aórati
ótan o kaimós me sfázi
mu milái, mu fonázi
ftei ma sigchóra ti.
Ke méno ke zo mes to ádiko
ke kleo ke méno eki
ke miázo m’ énan katádiko
p’ agápise ti filakí.
|
