Όπου κι πας θα ‘σαι πάντα κοντά μου
θα τριγυρνάς στα όνειρά μου
τι κι αν εσύ μ’ έχεις ξεχάσει
είσαι πληγή που δε θέλω να περάσει
Όταν σε χρειάζομαι
πάλι σε φαντάζομαι
μέσα στην δική μου αγκαλιά όπως παλιά
κι όταν μένω μόνη μου
μου μιλάνε οι πόνοι μου
νιώθω να με καίνε τα δικά σου τα φιλιά
Σαν τη βροχή σε μιαν άκρη του δρόμου
τρέχεις κι εσύ στο πρόσωπό μου
κι αν ακριβά το ‘χω πληρώσει
είσαι το δάκρυ που δε θέλω να στεγνώσει
|
Όpu ki pas tha ‘se pánta kontá mu
tha trigirnás sta ónirá mu
ti ki an esí m’ échis ksechási
ise pligí pu de thélo na perási
Όtan se chriázome
páli se fantázome
mésa stin dikí mu agkaliá ópos paliá
ki ótan méno móni mu
mu miláne i póni mu
niótho na me kene ta diká su ta filiá
San ti vrochí se mian ákri tu drómu
tréchis ki esí sto prósopó mu
ki an akrivá to ‘cho plirósi
ise to dákri pu de thélo na stegnósi
|