|
Όταν θα φτάσει ο έρωτας την πόρτα δε θ’ ανοίξει
στο σπίτι μέσα για να μπει τη στέγη μου θα ρίξει
θα σπάσει τζάμια και θα βγει επάνω στο τραπέζι
βιολί θα κάνει το κορμί κι ένα σκοπό θα παίζει
Όταν θα φτάσει ο έρωτας θα βάλω τα καλά μου
θα βάλω τα καινούρια μου να τον καλωσορίσω
Κι όταν θα φύγει ο έρωτας θ’ αφήσει διαθήκη
με υπογραφή στο σώμα μου να λέει πως του ανήκει
Όρους δεν έχει ο έρωτας που η καρδιά ν’ αντέχει
σαν ένα αγρίμι στο γκρεμό Θεό δικό του έχει
κάνει τα λίγα πιο πολλά και ζει με αυταπάτες
ξεχνάει πως στον κόσμο αυτό είμαστε απλώς διαβάτες
|
Όtan tha ftási o érotas tin pórta de th’ aniksi
sto spíti mésa gia na bi ti stégi mu tha ríksi
tha spási tzámia ke tha vgi epáno sto trapézi
violí tha káni to kormí ki éna skopó tha pezi
Όtan tha ftási o érotas tha válo ta kalá mu
tha válo ta kenuria mu na ton kalosoríso
Ki ótan tha fígi o érotas th’ afísi diathíki
me ipografí sto sóma mu na léi pos tu aníki
Όrus den échi o érotas pu i kardiá n’ antéchi
san éna agrími sto gkremó Theó dikó tu échi
káni ta líga pio pollá ke zi me aftapátes
ksechnái pos ston kósmo aftó imaste aplós diavátes
|
