Ούτε φιλί, ούτε ζημιά | Oíte filí, ute zimiá

Πες πως δεν έχει γίνει, πες πως δεν υπάρχει το χτες
πως όνειρο ήταν και τώρα ξυπνώ
κι όλα αρχίζουν πια από ‘δω

Ψέματα ήτανε πως μου ‘φερες βροχές
όνειρο ήτανε, δεν βρήκα απ” αυτές
δεν είδα να φεύγεις και πως δεν με θες, ψέμα ήταν πες

Πες μου πως νιώθεις ό,τι εγώ
πες το ψέματα, ότι δεν είσαι εδώ

Πες πως δεν ήσουν τίποτα
Πες ακόμα ότι ζω

Σα να μη σε γνώρισα η ζωή μου κυλά,
κι η καρδιά μου το ίδιο χτυπάει

Σα να μη σε κράτησα ποτέ μου αγκαλιά,
το άδειο σώμα μου δε σε ζητάει

Κι ούτε φιλί, ούτε ζημιά

Πες πως δεν έχει γίνε, πες ότι δεν υπάρχει το χτες
πως όνειρο ήταν και τώρα ξυπνώ
κι όλα αρχίζουν πια από δω

Τα ονειρεύτηκα ελπίζω όλα αυτά
δεν με σημαδεύουν, δεν είν’ αληθινά
δεν έκλαψα τόσο χιλιάδες φορές
ψέματα ήταν πες.

Pes pos den échi gini, pes pos den ipárchi to chtes
pos óniro ítan ke tóra ksipnó
ki óla archízun pia apó ‘do

Psémata ítane pos mu ‘feres vrochés
óniro ítane, den vríka ap” aftés
den ida na fevgis ke pos den me thes, pséma ítan pes

Pes mu pos nióthis ó,ti egó
pes to psémata, óti den ise edó

Pes pos den ísun típota
Pes akóma óti zo

Sa na mi se gnórisa i zoí mu kilá,
ki i kardiá mu to ídio chtipái

Sa na mi se krátisa poté mu agkaliá,
to ádio sóma mu de se zitái

Ki ute filí, ute zimiá

Pes pos den échi gine, pes óti den ipárchi to chtes
pos óniro ítan ke tóra ksipnó
ki óla archízun pia apó do

Ta onireftika elpízo óla aftá
den me simadevun, den in’ alithiná
den éklapsa tóso chiliádes forés
psémata ítan pes.