|
Ούτε μέση ούτε άκρη
εσύ θα με φας
το τραπέζι, το κρεβάτι
και ο σατανάς.
Πράσινα σπαρμένα μάτια
πάντα και παντού
στα τραπέζια στα κρεβάτια
στην ψυχή, στο νου.
Ούτε φίδι ούτε μήλο
αγώνας άνισος
μ’ έκανε φτερό και φύλλο
ο παράδεισος.
Ούτε μέση ούτε άκρη
εσύ θα με φας
λύσσα το φαΐ στ’ αλάτι
κι ο σουμιές φονιάς.
Πράσινα φυσάει και βρέχει
ο κατακλυσμός
πράσινα με κατατρέχει
δώρο ο πειρασμός.
|
Oíte mési ute ákri
esí tha me fas
to trapézi, to kreváti
ke o satanás.
Prásina sparména mátia
pánta ke pantu
sta trapézia sta krevátia
stin psichí, sto nu.
Oíte fídi ute mílo
agónas ánisos
m’ ékane fteró ke fíllo
o parádisos.
Oíte mési ute ákri
esí tha me fas
líssa to faΐ st’ aláti
ki o sumiés foniás.
Prásina fisái ke vréchi
o kataklismós
prásina me katatréchi
dóro o pirasmós.
|
