Του χωρισμού μας η ευθύνη σου ανήκει
και τώρα έρχεσαι ξανά μετανιωμένη,
λες και πληρώνεις την αγάπη με το νοίκι,
μι’ αγάπη που είναι στην καρδιά μου πεθαμένη.
Του χωρισμού μας η ευθύνη σου ανήκει.
Ούτε μια συγγνώμη δε σε σώζει,
τιμωρία πιο μεγάλη σού αρμόζει
για τα λάθη που ’χεις κάνει μέχρι τώρα.
Φύγε, δε μας παίρνει πια η ώρα.
Του χωρισμού μας η ευθύνη σου ανήκει
και τώρα έρχεσαι πληγές να μου ανοίξεις.
Και πώς ν’ αλλάξει η δική σου καταδίκη
αφού δεν έχεις της αγάπης αποδείξεις;
Του χωρισμού μας η ευθύνη σού ανήκει.
Ούτε μια συγγνώμη δε σε σώζει,
τιμωρία πιο μεγάλη σού αρμόζει
για τα λάθη που ’χεις κάνει μέχρι τώρα.
Φύγε, δε μας παίρνει πια η ώρα.
|
Tu chorismu mas i efthíni su aníki
ke tóra érchese ksaná metanioméni,
les ke plirónis tin agápi me to niki,
mi’ agápi pu ine stin kardiá mu pethaméni.
Tu chorismu mas i efthíni su aníki.
Oíte mia singnómi de se sózi,
timoría pio megáli su armózi
gia ta láthi pu ’chis káni méchri tóra.
Fíge, de mas perni pia i óra.
Tu chorismu mas i efthíni su aníki
ke tóra érchese pligés na mu aniksis.
Ke pós n’ alláksi i dikí su katadíki
afu den échis tis agápis apodiksis;
Tu chorismu mas i efthíni su aníki.
Oíte mia singnómi de se sózi,
timoría pio megáli su armózi
gia ta láthi pu ’chis káni méchri tóra.
Fíge, de mas perni pia i óra.
|