|
Γυρεύω ησυχία
πολλά είδα κι έπαθα
σε κάτι τζάμια κρύα
τον πόνο μου έγραφα
το ξέρω το παιχνίδι
τ’ άσπρο πουκάμισο
το σώμα μου αντικλείδι
για τον παράδεισο!
Πως είναι τ’ όνομά σου
ούτε που ρώτησα
γιατί σε πέντε βράδια
τον κόσμο χόρτασα!
Μη λες τα ίδια λόγια
που είπανε πολλοί
με σέρνουν απ’ τα πόδια
παλιοί λογαριασμοί
γι’ αυτό λοιπόν, μικρό μου,
εδώ μην έρχεσαι
η τύχη μου ήταν ρόδι
στο χώμα έσπασε!
Πως είναι τ’ όνομά σου
ούτε που ρώτησα
γιατί σε πέντε βράδια
τον κόσμο χόρτασα!
|
Girevo isichía
pollá ida ki épatha
se káti tzámia kría
ton póno mu égrafa
to kséro to pechnídi
t’ áspro pukámiso
to sóma mu antiklidi
gia ton parádiso!
Pos ine t’ ónomá su
ute pu rótisa
giatí se pénte vrádia
ton kósmo chórtasa!
Mi les ta ídia lógia
pu ipane polli
me sérnun ap’ ta pódia
palii logariasmi
gi’ aftó lipón, mikró mu,
edó min érchese
i tíchi mu ítan ródi
sto chóma éspase!
Pos ine t’ ónomá su
ute pu rótisa
giatí se pénte vrádia
ton kósmo chórtasa!
|
