Έφυγες νύχτα σαν τον κλέφτη,
πήρες τα όνειρα μαζί σου,
όπου κι αν πας, θ’ ακολουθάνε
ο πόνος μου κι η ενοχή σου,
Φωνές θα γίνουνε οι αναμνήσεις
που θα σε πνίγουνε και θα ΄χεις τύψεις,
φωνές θα γίνουνε οι αναμνήσεις
κι ίσως σε πείσουνε για να γυρίσεις.
Άφησες πίσω σου συντρίμμια,
πήρες το δρόμο τον δικό σου
και σε καθρέφτες ραγισμένους
αναζητάς το είδωλό σου.
Φωνές θα γίνουνε οι αναμνήσεις
που θα σε πνίγουνε και θα ΄χεις τύψεις,
φωνές θα γίνουνε οι αναμνήσεις
κι ίσως σε πείσουνε για να γυρίσεις
|
Έfiges níchta san ton kléfti,
píres ta ónira mazí su,
ópu ki an pas, th’ akolutháne
o pónos mu ki i enochí su,
Fonés tha ginune i anamnísis
pu tha se pnígune ke tha ΄chis típsis,
fonés tha ginune i anamnísis
ki ísos se pisune gia na girísis.
Άfises píso su sintrímmia,
píres to drómo ton dikó su
ke se kathréftes ragisménus
anazitás to idoló su.
Fonés tha ginune i anamnísis
pu tha se pnígune ke tha ΄chis típsis,
fonés tha ginune i anamnísis
ki ísos se pisune gia na girísis
|