|
Μίλησα μ’ αυτό το ψεύτη με το καπέλο το ριχτό
Που ζει μέσα στον καθρέφτη
Του ’πα «Φίλε μου ως εδώ, σήμερα μιλάω εγώ!»
«Θα σε αφήσω μοναχό σου μ’ ένα πιάνο στη γωνιά
Δεν αντέχω τον καημό σου.»
Εκείνος γέλασε πικρά «Καλή τύχη, άντε γεια!»
Κι άνοιξα την πόρτα να φύγω να ελευθερωθώ
Να βγω ξανά στα φώτα στην πόλη που αγαπώ
Να βρω καινούριους φίλους καινούρια μυστικά
Χαρούμενα τραγούδια είμαι παιδί ξανά!
Γίνομαι μικρό παιδί ξανά
Τίποτα δε με κρατούσε από τη ζωή μακριά
Μόνο ο τύπος στον καθρέπτη
Ίσως του χρωστάω πολλά μα έχω σπάσει τα δεσμά
Κι άνοιξα την πόρτα να φύγω να ελευθερωθώ
Να βγω ξανά στα φώτα στην πόλη που αγαπώ
Να βρω καινούριους φίλους καινούρια μυστικά
Χαρούμενα τραγούδια είμαι παιδί ξανά!
Γίνομαι μικρό παιδί ξανά
|
Mílisa m’ aftó to psefti me to kapélo to richtó
Pu zi mésa ston kathréfti
Tu ’pa «Fíle mu os edó, símera miláo egó!»
«Tha se afíso monachó su m’ éna piáno sti goniá
Den antécho ton kaimó su.»
Ekinos gélase pikrá «Kalí tíchi, ánte gia!»
Ki ániksa tin pórta na fígo na eleftherothó
Na vgo ksaná sta fóta stin póli pu agapó
Na vro kenurius fílus kenuria mistiká
Charumena tragudia ime pedí ksaná!
Ginome mikró pedí ksaná
Típota de me kratuse apó ti zoí makriá
Móno o típos ston kathrépti
Ίsos tu chrostáo pollá ma écho spási ta desmá
Ki ániksa tin pórta na fígo na eleftherothó
Na vgo ksaná sta fóta stin póli pu agapó
Na vro kenurius fílus kenuria mistiká
Charumena tragudia ime pedí ksaná!
Ginome mikró pedí ksaná
|
