Φωτιές φωτιές μες στα φύλλα της καρδιάς
πονάς πονάς κανακάρη μου.
Φωτιές φωτιές γιατί ξέρεις να μιλάς
πονάς πονάς παλικάρι μου.
Σε πηγαίνουν για ταξίδι
το καράβι βούλιαξε
σε πηγαίνουν στα πελάγη
κι η θάλασσα μαράθηκε.
Ήσουν ήλιος ήσουν μέρα
ήσουν γλυκοχάραμα
τώρα τα ‘σκιασ’ η φοβέρα
και τ’ άσπρο μαύρο γίνηκε.
Τα πουλάκια με ρωτούνε
τι να δω και τι να πω
μόνο ‘σύ παιδί μου ξέρεις
της καρδιάς μου τον καημό.
|
Fotiés fotiés mes sta fílla tis kardiás
ponás ponás kanakári mu.
Fotiés fotiés giatí kséris na milás
ponás ponás palikári mu.
Se pigenun gia taksídi
to karávi vuliakse
se pigenun sta pelági
ki i thálassa maráthike.
Ήsun ílios ísun méra
ísun glikochárama
tóra ta ‘skias’ i fovéra
ke t’ áspro mavro ginike.
Ta pulákia me rotune
ti na do ke ti na po
móno ‘sí pedí mu kséris
tis kardiás mu ton kaimó.
|