Το φεγγαράκι το χλωμό
εκεί ψηλά στον ουρανό
τα σύννεφα το κρύψανε
κι εμένα απόψε που πονώ
το βράδυ αυτό το σκοτεινό
οι πόνοι με τυλίξανε
Φύγετε σύννεφα βαριά
να ξαστερώσει η καρδιά
να δω ψηλά στον ουρανό
το φεγγαράκι το χλωμό
τ’ αστέρια και την Πούλια
Φύγετε σύννεφα βαριά
κι απ’ τη θλιμμένη μου καρδιά
το βράδυ αυτό το σκοτεινό
να πάψω πια να τριγυρνώ
όπως τα νυχτοπούλια
|
To fengaráki to chlomó
eki psilá ston uranó
ta sínnefa to krípsane
ki eména apópse pu ponó
to vrádi aftó to skotinó
i póni me tilíksane
Fígete sínnefa variá
na ksasterósi i kardiá
na do psilá ston uranó
to fengaráki to chlomó
t’ astéria ke tin Pulia
Fígete sínnefa variá
ki ap’ ti thlimméni mu kardiá
to vrádi aftó to skotinó
na pápso pia na trigirnó
ópos ta nichtopulia
|