Θέλω να πιω κάθε σταγόνα της ζωής
να κάνω τρέλες και στο άγνωστο ταξίδια
να δραπετεύσω με το πλοίο της γραμμής
γιατί βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Θέλω να ‘ναι πάντα καλοκαίρι
και να περπατάμε χέρι χέρι
να ‘μαι ουρανός και να ‘σαι αστέρι
σ’ άλλη γη
Θέλω να ‘ναι πάντα καλοκαίρι
κι όπως θέλει ο χρόνος ας τα φέρει
φτάνει να ‘σαι το δικό μου ταίρι
μια ζωή
Ό,τι κι αν μου συμβεί το βλέπω θετικά
τίποτα πλέον και κανένας δε με ρίχνει
έχω αλλάξει τρόπο σκέψης ριζικά
γιατί η καρδιά άλλον δρόμο πια μου δείχνει
|
Thélo na pio káthe stagóna tis zoís
na káno tréles ke sto ágnosto taksídia
na drapetefso me to plio tis grammís
giatí varéthika ta ídia ke ta ídia
Thélo na ‘ne pánta kalokeri
ke na perpatáme chéri chéri
na ‘me uranós ke na ‘se astéri
s’ álli gi
Thélo na ‘ne pánta kalokeri
ki ópos théli o chrónos as ta féri
ftáni na ‘se to dikó mu teri
mia zoí
Ό,ti ki an mu simvi to vlépo thetiká
típota pléon ke kanénas de me ríchni
écho alláksi trópo sképsis riziká
giatí i kardiá állon drómo pia mu dichni
|