Δες ο έρωτάς σου ήταν μια απάτη
μαχαίρι που μου κάρφωσες στην πλάτη
ποτέ δε το ξεχνάω εγώ να σ’αγαπάω
κι εσύ να με πονάς
Πώς μπορείς κι αντέχεις τη συνείδησή σου
ίσως γιατί είναι άδεια η ψυχή σου
σ’έμαθα καλά σε πλήρωσα ακριβά
με δάκρυα πολλά
Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν
Για τον εαυτό σου μόνο σ’ ενδιαφέρει
και κάνεις πάντα ό,τι σε συμφέρει
με πνίγει το γιατί και μέσα μου η πληγή
παραμένει ανοιχτή
Πάντα θα πονάει η προδοσία δε περνάει
δε το περίμενα τόσο ψέμα από σένα
Πάντα θα πονάει και το μυαλό δε το χωράει
δεν εμπιστεύομαι τώρα πια εγώ κανέναν
|
Des o érotás su ítan mia apáti
macheri pu mu kárfoses stin pláti
poté de to ksechnáo egó na s’agapáo
ki esí na me ponás
Pós boris ki antéchis ti sinidisí su
ísos giatí ine ádia i psichí su
s’ématha kalá se plírosa akrivá
me dákria pollá
Pánta tha ponái i prodosía de pernái
de to perímena tóso pséma apó séna
Pánta tha ponái ke to mialó de to chorái
den ebistevome tóra pia egó kanénan
Gia ton eaftó su móno s’ endiaféri
ke kánis pánta ó,ti se simféri
me pnígi to giatí ke mésa mu i pligí
paraméni anichtí
Pánta tha ponái i prodosía de pernái
de to perímena tóso pséma apó séna
Pánta tha ponái ke to mialó de to chorái
den ebistevome tóra pia egó kanénan
|