|
Θα σ’ αγαπώ όσο θα ζω και θα υπάρχω
λάθος σωστό τι να σου πω έτσι είμαι εγώ
πάθος και αυτό που δεν μπορώ να ξεπεράσω
είσαι φωτιά που μες στο αίμα μου κυλά
Θέλω να βγω σαν τον τρελό να το φωνάξω
Θέλω να βγω και να το πω όπου μπορώ
στον ουρανό σ’ ένα πανό θα σου το γράψω
να το κοιτάς κάθε πρωί που θα ξυπνάς
Κι όσο θα ζω πάνω στο μπράτσο μου θα έχω
ζωγραφιστό το όνομα σου το μικρό
θα σ’ αγαπώ θα σε κρατώ θα σε προσέχω
είσαι το φως και εγώ σκιά, ακολουθώ
Θα σ’ αγαπώ όσο θα ζω και θα υπάρχω
λόγω τιμής, λόγω καρδιάς, λόγω ζωής
θάλασσα εσύ που θέλω εγώ να ταξιδέψω
και να χαθώ μες στων ματιών σου το βυθό
|
Tha s’ agapó óso tha zo ke tha ipárcho
láthos sostó ti na su po étsi ime egó
páthos ke aftó pu den boró na kseperáso
ise fotiá pu mes sto ema mu kilá
Thélo na vgo san ton treló na to fonákso
Thélo na vgo ke na to po ópu boró
ston uranó s’ éna panó tha su to grápso
na to kitás káthe pri pu tha ksipnás
Ki óso tha zo páno sto brátso mu tha écho
zografistó to ónoma su to mikró
tha s’ agapó tha se krató tha se prosécho
ise to fos ke egó skiá, akoluthó
Tha s’ agapó óso tha zo ke tha ipárcho
lógo timís, lógo kardiás, lógo zoís
thálassa esí pu thélo egó na taksidépso
ke na chathó mes ston matión su to vithó
|
