Γιατί δεν έρχεσαι τρελέ εγωιστή,
να χωρίσουμε για πάντα είναι κρίμα
και μες το πείσμα σου βαθιά έχεις κλειστεί
την αγάπη μας χωρίζει ένα βήμα.
Παραβίασε μια πόρτα ανοιχτή
ένα χάρτινο λουκέτο έχω βάλει,
σ’ ένα ψεύτικο θυμό έχω κρυφτεί
αλλά μέσα μου φωνάζω γύρνα πάλι.
Μα είναι λάθος να μας τρώει ο καημός
η καρδιά μας απ’ τον πόνο δε θ’ αντέξει
και μας κοιτάζει και λυπάται ο Θεός,
μια κουβέντα μας χωρίζει μία λέξη.
Παραβίασε μια πόρτα ανοιχτή
ένα χάρτινο λουκέτο έχω βάλει,
σ’ ένα ψεύτικο θυμό έχω κρυφτεί
αλλά μέσα μου φωνάζω γύρνα πάλι.
|
Giatí den érchese trelé egistí,
na chorísume gia pánta ine kríma
ke mes to pisma su vathiá échis klisti
tin agápi mas chorízi éna víma.
Paravíase mia pórta anichtí
éna chártino lukéto écho váli,
s’ éna pseftiko thimó écho krifti
allá mésa mu fonázo girna páli.
Ma ine láthos na mas trói o kaimós
i kardiá mas ap’ ton póno de th’ antéksi
ke mas kitázi ke lipáte o Theós,
mia kuvénta mas chorízi mía léksi.
Paravíase mia pórta anichtí
éna chártino lukéto écho váli,
s’ éna pseftiko thimó écho krifti
allá mésa mu fonázo girna páli.
|