|
Εκεί στο δρόμο μου, στη γειτονιά μου
Στο σπίτι που μενα, πήγα ξανά
Κι είδα τα ρούχα μου τα παιδικά μου,
μπήκα στης μάνας μου την αγκαλιά
Είμαι παράξενο παιδί
Λεγαν οι φίλοι κι οι γνωστοί
Παράξενο παιδί θα μείνω, όμως με καθαρή ψυχή
Είμαι παράξενο παιδί, γιατί καλό δεν έχω δει
Τα όπλα μου δεν παραδίνω,
Παράξενο παιδί θα μείνω
Εκεί στο δρόμο μου,
Ψηλοί οι τοίχοι, όσο μεγάλωνα γίναν μικροί
Ελπίδας όνειρο μες το ξενύχτι
Του εαυτού μου καταστροφή.
Είμαι παράξενο παιδί
Λεγαν οι φίλοι κι οι γνωστοί
Παράξενο παιδί θα μείνω, όμως με καθαρή ψυχή
Είμαι παράξενο παιδί, γιατί καλό δεν έχω δει
Τα όπλα μου δεν παραδίνω,
Παράξενο παιδί θα μείνω
|
Eki sto drómo mu, sti gitoniá mu
Sto spíti pu mena, píga ksaná
Ki ida ta rucha mu ta pediká mu,
bíka stis mánas mu tin agkaliá
Ime parákseno pedí
Legan i fíli ki i gnosti
Parákseno pedí tha mino, ómos me katharí psichí
Ime parákseno pedí, giatí kaló den écho di
Ta ópla mu den paradíno,
Parákseno pedí tha mino
Eki sto drómo mu,
Psili i tichi, óso megálona ginan mikri
Elpídas óniro mes to kseníchti
Tu eaftu mu katastrofí.
Ime parákseno pedí
Legan i fíli ki i gnosti
Parákseno pedí tha mino, ómos me katharí psichí
Ime parákseno pedí, giatí kaló den écho di
Ta ópla mu den paradíno,
Parákseno pedí tha mino
|
