Μ’ έχει φάει η αγωνία αν γυρίσεις,
μ’ έχει φάει η αγωνία αν θα `ρθεις
το κουδούνι δυνατά θα μου χτυπήσεις
ή θ’ ανοίξεις και με τα κλειδιά θα μπεις.
Σου `χω φτιάξει το πιοτό που σου αρέσει
το κατάλληλο αυτής της εποχής
το ελπίζω η καρδιά μου να αντέξει
στην παράσταση εκείνης της στιγμής.
Θα δώσω μια παράσταση
να ζήσω την κατάσταση
με το μυαλό μου τώρα
ετούτη δω την ώρα
γιατί ξέρω θ’ αρνηθείς.
Θα `χω ρίξει και δυο ξύλα μες στο τζάκι
το βιβλίο που σ’ αρέσει ανοιχτό
τα Καρέλια σου και δίπλα το τασάκι
και το δίσκο που σ’ αρέσει το γνωστό.
Σε κοιτάζω μες στα μάτια στον καθρέφτη
στη σιωπή σου είσαι ακόμα πιο γλυκιά
ξέρω μέσα σου θα λες κοίτα τον ψεύτη
όμως πες μου τι πιστεύεις τελικά.
Θα δώσω μια παράσταση
να ζήσω την κατάσταση
με το μυαλό μου τώρα
ετούτη δω την ώρα
γιατί ξέρω θ’ αρνηθείς.
|
M’ échi fái i agonía an girísis,
m’ échi fái i agonía an tha `rthis
to kuduni dinatá tha mu chtipísis
í th’ aniksis ke me ta klidiá tha bis.
Su `cho ftiáksi to piotó pu su arési
to katállilo aftís tis epochís
to elpízo i kardiá mu na antéksi
stin parástasi ekinis tis stigmís.
Tha dóso mia parástasi
na zíso tin katástasi
me to mialó mu tóra
etuti do tin óra
giatí kséro th’ arnithis.
Tha `cho ríksi ke dio ksíla mes sto tzáki
to vivlío pu s’ arési anichtó
ta Karélia su ke dípla to tasáki
ke to dísko pu s’ arési to gnostó.
Se kitázo mes sta mátia ston kathréfti
sti siopí su ise akóma pio glikiá
kséro mésa su tha les kita ton psefti
ómos pes mu ti pistevis teliká.
Tha dóso mia parástasi
na zíso tin katástasi
me to mialó mu tóra
etuti do tin óra
giatí kséro th’ arnithis.
|