Εδώ και ώρες με έχει τρελάνει
το σώμα αυτό μες το μαύρο φουστάνι,
χορεύει ρούμπα και μάγια μου κάνει,
προκαλεί και το απολαμβάνει.
Ξέχασα το όνομα μου,
έχασα τα λογικά μου,
τώρα ακούω τη καρδιά μου,
Παρασύρομαι ! Τα ‘χασα με σένα,
της αγάπης σπάω τα φρένα,
τώρα πλέον ζω στο τέρμα και
διασύρομαι !
Μ’ ένα της βλέμμα και μόνο τελειώνω.
Οι αναλογίες της 10 με τόνο.
Αναστατώνει το κόσμο όλο,
μα εγώ την θέλω για μένα και μόνο.
Ξέχασα το όνομα μου,
έχασα τα λογικά μου,
τώρα ακούω τη καρδιά μου,
Παρασύρομαι ! Τα ‘χασα με σένα,
της αγάπης σπάω τα φρένα,
τώρα πλέον ζω στο τέρμα και
διασύρομαι
|
Edó ke óres me échi treláni
to sóma aftó mes to mavro fustáni,
chorevi ruba ke mágia mu káni,
prokali ke to apolamváni.
Kséchasa to ónoma mu,
échasa ta logiká mu,
tóra akuo ti kardiá mu,
Parasírome ! Ta ‘chasa me séna,
tis agápis spáo ta fréna,
tóra pléon zo sto térma ke
diasírome !
M’ éna tis vlémma ke móno telióno.
I analogies tis 10 me tóno.
Anastatóni to kósmo ólo,
ma egó tin thélo gia ména ke móno.
Kséchasa to ónoma mu,
échasa ta logiká mu,
tóra akuo ti kardiá mu,
Parasírome ! Ta ‘chasa me séna,
tis agápis spáo ta fréna,
tóra pléon zo sto térma ke
diasírome
|