|
Ξέρεις τι είναι να `χω στα μάτια τη βροχή
κι οι αναμνήσεις να μου χαράζουν την ψυχή
Ξέρεις τι είναι να `χει παγώσει το φιλί πάνω στο στόμα
Ξέρεις τι είναι τα σκουριασμένα σ’ αγαπώ μέσα στ’ αγιάζι
Να προσπαθώ να ζεσταθώ και τη σκιά σου
να αγκαλιάζω, να φιλώ στο άδειο στρώμα
Τι άλλο θες να κάνω, τι άλλο παραπάνω
δεν το μπορώ να το πιστέψω πως σε χάνω
κι αφού μες στην καρδιά σου αισθήματα δεν έχεις
πάρε από μένα, πάρε να έχεις
Ξέρεις τι είναι κάτι ερείπια καρδιάς να `χω στα στήθια
και να μακραίνει ο γολγοθάς
Ξέρεις τι είναι να `χω ανάγκη να σε δω και να μη σ’ έχω
Ξέρεις τι είναι με ρημαγμένο εγωισμό να ψάχνω λύση
απ’ το αδιέξοδο να βγω κι όλοι οι δρόμοι να οδηγούν σε χωρισμό
δεν το αντέχω
|
Kséris ti ine na `cho sta mátia ti vrochí
ki i anamnísis na mu charázun tin psichí
Kséris ti ine na `chi pagósi to filí páno sto stóma
Kséris ti ine ta skuriasména s’ agapó mésa st’ agiázi
Na prospathó na zestathó ke ti skiá su
na agkaliázo, na filó sto ádio stróma
Ti állo thes na káno, ti állo parapáno
den to boró na to pistépso pos se cháno
ki afu mes stin kardiá su esthímata den échis
páre apó ména, páre na échis
Kséris ti ine káti eripia kardiás na `cho sta stíthia
ke na makreni o golgothás
Kséris ti ine na `cho anágki na se do ke na mi s’ écho
Kséris ti ine me rimagméno egismó na psáchno lísi
ap’ to adiéksodo na vgo ki óli i drómi na odigun se chorismó
den to antécho
|
