Πάρε το κύμα του γιαλού που παίζει με την άμμο
πάρε τ’ αγέρι το γλυκό που ανάλαφρα φυσά
και δυο κοχύλια μάζεψε, πετράδια από χάμω
και τα μαλλιά σου στόλισε μικρή μου τα χρυσά
Να μοιάζεις θέλω αγάπη μου με ήλιο, με αστέρι
με γά, με γάργαρο νερό
γιατί σου στέλνω μήνυμα μ’ έν’ άσπρο περιστέρι
πως θα, πως θα ‘ρθω να σε βρω
Πάρε το φως του φεγγαριού τη νύχτα π’ ασημώνει
πάρ’ ένα αστέρι τ’ ουρανού αστέρι φωτεινό
και λούσου μέσα στη χαρά γιατί η στιγμή σιμώνει
να πάψεις πλέον να πονάς, να πάψω να πονώ
Να μοιάζεις θέλω αγάπη μου με ήλιο, με αστέρι
με γά, με γάργαρο νερό
γιατί σου στέλνω μήνυμα μ’ έν’ άσπρο περιστέρι
πως θα, πως θα ‘ρθω να σε βρω
|
Páre to kíma tu gialu pu pezi me tin ámmo
páre t’ agéri to glikó pu análafra fisá
ke dio kochília mázepse, petrádia apó chámo
ke ta malliá su stólise mikrí mu ta chrisá
Na miázis thélo agápi mu me ílio, me astéri
me gá, me gárgaro neró
giatí su stélno mínima m’ én’ áspro peristéri
pos tha, pos tha ‘rtho na se vro
Páre to fos tu fengariu ti níchta p’ asimóni
pár’ éna astéri t’ uranu astéri fotinó
ke lusu mésa sti chará giatí i stigmí simóni
na pápsis pléon na ponás, na pápso na ponó
Na miázis thélo agápi mu me ílio, me astéri
me gá, me gárgaro neró
giatí su stélno mínima m’ én’ áspro peristéri
pos tha, pos tha ‘rtho na se vro
|