Θέλω να καώ
προτού τα πάντα γίνουν στάχτη,
θέλω να καώ
πριν γίνει κάρβουνο όλη η γη.
Θέλω τη φωτιά
που μου την έλεγες αγάπη,
θέλω τη φωτιά
που σου την έλεγα ζωή.
Περπατάμε περπατάμε
λάθος βήματα μετράμε.
Οι δικές μας προκυμαίες
μαύρες έχουνε σημαίες.
Φταίνε οι καιροί
που μας παγώνουν τις καρδιές μας,
φταίνε οι καιροί
που μας αδειάζουν τις ψυχές.
Φταίμε μόνο εμείς
που δεν μπαρκάραμε ποτέ μας,
φταίμε μόνο εμείς
που ζούμε σ’ άρρωστες στεριές.
Περπατάμε περπατάμε,
λάθος βήματα μετράμε.
Οι δικές μας προκυμαίες
μαύρες έχουνε σημαίες.
Αν είν’ γραφτό αν ειν’ γραφτό
μια μέρα να πεθάνω,
σε τούτη τη μαούνα
μια μέρα να πεθάνω.
Στου Πειραιά στου Πειραιά
να με θάψετε το μώλο,
παρέα με τους ήρωες
να κάνω αν πεθάνω.
Παρέα με τους ήρωες
να κάνω αν πεθάνω.
|
Thélo na kaó
protu ta pánta ginun stáchti,
thélo na kaó
prin gini kárvuno óli i gi.
Thélo ti fotiá
pu mu tin éleges agápi,
thélo ti fotiá
pu su tin élega zoí.
Perpatáme perpatáme
láthos vímata metráme.
I dikés mas prokimees
mavres échune simees.
Ftene i keri
pu mas pagónun tis kardiés mas,
ftene i keri
pu mas adiázun tis psichés.
Fteme móno emis
pu den barkárame poté mas,
fteme móno emis
pu zume s’ árrostes steriés.
Perpatáme perpatáme,
láthos vímata metráme.
I dikés mas prokimees
mavres échune simees.
An in’ graftó an in’ graftó
mia méra na petháno,
se tuti ti mauna
mia méra na petháno.
Stu Pireá stu Pireá
na me thápsete to mólo,
paréa me tus íroes
na káno an petháno.
Paréa me tus íroes
na káno an petháno.
|