|
Ήταν ένας άνθρωπος με όψη ταπεινή
η καταγωγή του λαϊκή
Το ‘65 υπερέβαλε εαυτόν
μήνυμα οι καμπάνες του για κάθε μικροαστόν
Μα κι οι άνθρωποι αυτοί
βλέπαν έναν φασουλή
ήταν η εποχή πολύ σκληρή
Δεν είχε του μάγκα μπόυ
ούτε ήταν από σόι
βρε καλώστηνε την ατραξιόν
καραγκούν μπόυ
Βρήκε μια παρέα των καμπάνων και τριχών
έγινε βορά σαπιοκοιλιών
Που κρατούσαν για την πάρτυ τους την κριτική
δεν υπήρχε τότε η εξουσία της Τ.V
Και νοσταλγώ πως να στο πω
τα γλυκά μας “σ’ αγαπώ”
Το ‘75 ξεχαστήκαν όλα αυτά
πλάνες πανωραίες
και ακτίφ κομματικά
Είχε κι ένα μπάρμπα
απ’ την Αμέρικα αυτός
βρε παιδί μου είχε γέλιο
ο δικτάτωρ Παττακός
Τότε πέσαν πάνω του
βρίζανε τη μάνα του
μια επαρχία θάνατου
Μαρξ και ήλιος πρασινί
αριστερά καράν κουνεί
μπόυ στα κάτεργα στον κάμπο
να τραβάς κουπί
Δεκαπέντε χρόνια η προσγείωση διαρκεί
μα είναι ανώμαλη πολύ
Τώρα όλοι ψάχνουν,
και μιλούν για αισθητική
βρήκαν και το κιτς
από του Κίτσου τη στολή
Κι όσο για τον Κίτσο μας
άλλοι από τον κάμπο μας
Τζίμυ τον εβγάλαν και κεντούν
Του ’βαλαν μετάλλια
μα κάτι βουβάλια
θέλουν στην μπερλίνα μονοπώλιο ν’ ασκούν
Τώρα που ξεμείναμε
στην κόψη του εικοστού
με ούτε καν πτυχίο παυσίλυπου
Μόνο σαν ημίθεοι
του παιδικού μας εαυτού
γράφουμε τραγούδια για την τύχη
ενός παιδιού
Και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας σ’ αγαπώ
|
Ήtan énas ánthropos me ópsi tapiní
i katagogí tu laikí
To ‘65 iperévale eaftón
mínima i kabánes tu gia káthe mikroastón
Ma ki i ánthropi afti
vlépan énan fasulí
ítan i epochí polí sklirí
Den iche tu mágka bói
ute ítan apó sói
vre kalóstine tin atraksión
karagkun bói
Oríke mia paréa ton kabánon ke trichón
égine vorá sapiokilión
Pu kratusan gia tin párti tus tin kritikí
den ipírche tóte i eksusía tis T.V
Ke nostalgó pos na sto po
ta gliká mas “s’ agapó”
To ‘75 ksechastíkan óla aftá
plánes panorees
ke aktíf kommatiká
Iche ki éna bárba
ap’ tin Amérika aftós
vre pedí mu iche gélio
o diktátor Pattakós
Tóte pésan páno tu
vrízane ti mána tu
mia eparchía thánatu
Marks ke ílios prasiní
aristerá karán kuni
bói sta káterga ston kábo
na travás kupí
Dekapénte chrónia i prosgiosi diarki
ma ine anómali polí
Tóra óli psáchnun,
ke milun gia esthitikí
vríkan ke to kits
apó tu Kítsu ti stolí
Ki óso gia ton Kítso mas
álli apó ton kábo mas
Tzími ton evgálan ke kentun
Tu ’valan metállia
ma káti vuvália
thélun stin berlína monopólio n’ askun
Tóra pu kseminame
stin kópsi tu ikostu
me ute kan ptichío pafsílipu
Móno san imíthei
tu pediku mas eaftu
gráfume tragudia gia tin tíchi
enós pediu
Ke nostalgó pós na sto po
ta gliká mas s’ agapó
|
