|
Μες στη σιωπή
μια κρυμμένη απειλή
μια αιχμάλωτη αλήθεια στο στόμα.
Ό,τι θέλεις να πεις
πιο καλά μην το πεις
όσο κρέμομαι επάνω σου λιώμα.
Μη γυρέψεις την πόρτα και μη βρεις το κλειδί
μη μ`αφήνεις μονάχο στο χειμώνα.
Πέφτει χιόνι, πέφτει χιόνι
και οι μόνοι όλου του κόσμου
τέτοια νύχτα ξαγρυπνούν.
Πέφτει χιόνι και θολώνει
το κρασί της λησμονιάς
και δεν ξεχνούν.
Άδεια ματιά
σα σβησμένη φωτιά
μες στ’ αόρατα δάκρυα πνιγμένη.
Έτσι αν με κοιτάς
πιο καλά μην κοιτάς
τέτοιο βλέμμα ψυχρό με πεθαίνει.
Κι αν τον πάγο για μένα στην καρδιά σου κρατάς
η δικιά μου η φλόγα επιμένει.
|
Mes sti siopí
mia krimméni apilí
mia echmáloti alíthia sto stóma.
Ό,ti thélis na pis
pio kalá min to pis
óso krémome epáno su lióma.
Mi girépsis tin pórta ke mi vris to klidí
mi m`afínis monácho sto chimóna.
Péfti chióni, péfti chióni
ke i móni ólu tu kósmu
tétia níchta ksagripnun.
Péfti chióni ke tholóni
to krasí tis lismoniás
ke den ksechnun.
Άdia matiá
sa svisméni fotiá
mes st’ aórata dákria pnigméni.
Έtsi an me kitás
pio kalá min kitás
tétio vlémma psichró me petheni.
Ki an ton págo gia ména stin kardiá su kratás
i dikiá mu i flóga epiméni.
|
