|
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι φριχτός χωρισμός.
Τώρα σ’ έχω αγάπη μου μες στα δυο μου χέρια
και γελούν οι θάλασσες, οι ουρανοί, τ’ αστέρια.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι μεγάλος καημός.
Ποτέ μου δεν το ξέχασα
κι αν μ’ έχασες κι αν σ’ έχασα
που μου ‘δωσες το λόγο σου
πως θα με καρτερούσες.
Κουνώντας το μαντήλι σου
και τρέμοντας τα χείλη σου
που κάποιο πλοίο μ’ έπαιρνε
και μ’ αποχαιρετούσες.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε τι φριχτός χωρισμός.
Τώρα σ’ έχω αγάπη μου μες στα δυο μου χέρια
και γελούν οι θάλασσες, οι ουρανοί, τ’ αστέρια.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι μεγάλος καημός.
|
Pénte chrónia perásane díchos na s’ antamóso,
pénte chrónia perásane, ti frichtós chorismós.
Tóra s’ écho agápi mu mes sta dio mu chéria
ke gelun i thálasses, i urani, t’ astéria.
Pénte chrónia perásane díchos na s’ antamóso,
pénte chrónia perásane, ti megálos kaimós.
Poté mu den to kséchasa
ki an m’ échases ki an s’ échasa
pu mu ‘doses to lógo su
pos tha me karteruses.
Kunóntas to mantíli su
ke trémontas ta chili su
pu kápio plio m’ éperne
ke m’ apocheretuses.
Pénte chrónia perásane díchos na s’ antamóso,
pénte chrónia perásane ti frichtós chorismós.
Tóra s’ écho agápi mu mes sta dio mu chéria
ke gelun i thálasses, i urani, t’ astéria.
Pénte chrónia perásane díchos na s’ antamóso,
pénte chrónia perásane, ti megálos kaimós.
|
