|
Πεντόλιρα, πεντόλιρα,
αν ήτανε πεντόλιρα
τα ψεύτικά σου λόγια,
τι θα `χτιζα, τι θα `χτιζα,
παλάτια τώρα θα `χτιζα
μ’ ανώγεια και κατώγια.
Μα τι θα βγει, μα τι θα βγει,
που το `χω μετανιώσει,
αφού δε σ’ είχα απ’ την αρχή,
γνώση, στερνή μου γνώση.
Πεντόλιρα, πεντόλιρα,
αν ήτανε πεντόλιρα
όλα τα δάκρυά μου,
θ’ αρμάτωνα, θ’ αρμάτωνα,
μια θάλασσα θ’ αρμάτωνα
με τρίκαρτα δικά μου.
Μα τι θα βγει, μα τι θα βγει,
που το `χω μετανιώσει,
αφού δε σ’ είχα απ’ την αρχή,
γνώση, στερνή μου γνώση.
|
Pentólira, pentólira,
an ítane pentólira
ta pseftiká su lógia,
ti tha `chtiza, ti tha `chtiza,
palátia tóra tha `chtiza
m’ anógia ke katógia.
Ma ti tha vgi, ma ti tha vgi,
pu to `cho metaniósi,
afu de s’ icha ap’ tin archí,
gnósi, sterní mu gnósi.
Pentólira, pentólira,
an ítane pentólira
óla ta dákriá mu,
th’ armátona, th’ armátona,
mia thálassa th’ armátona
me tríkarta diká mu.
Ma ti tha vgi, ma ti tha vgi,
pu to `cho metaniósi,
afu de s’ icha ap’ tin archí,
gnósi, sterní mu gnósi.
|
