Όλα τα νιάτα φεύγουνε
στα ξένα παν’ να ζήσουν,
ποια χέρια θε να σπείρουνε
ποια χέρια θα θερίσουν;
Για αυτά τα έρημα λεφτά
φεύγουν κορίτσια και παιδιά
και μας ρημάξαν τα χωριά.
Μοιριολογάει ο Πλάτανος
και κλαίει η Κρύα Βρύση
πάει ο παπάς στην εκκλησιά
μόνος να λειτουργήσει.
Για αυτά τα έρημα λεφτά
φεύγουν κορίτσια και παιδιά
και μας ρημάξαν τα χωριά.
Μη φεύγετε λεβέντες μου
και τα χωριά ρημάξαν
οι δρόμοι μείναν έρημοι
τα σπίτια χορταριάσαν.
Για αυτά τα έρημα λεφτά
φεύγουν κορίτσια και παιδιά
και μας ρημάξαν τα χωριά
|
Όla ta niáta fevgune
sta kséna pan’ na zísun,
pia chéria the na spirune
pia chéria tha therísun;
Gia aftá ta érima leftá
fevgun korítsia ke pediá
ke mas rimáksan ta choriá.
Miriologái o Plátanos
ke klei i Kría Orísi
pái o papás stin ekklisiá
mónos na liturgísi.
Gia aftá ta érima leftá
fevgun korítsia ke pediá
ke mas rimáksan ta choriá.
Mi fevgete levéntes mu
ke ta choriá rimáksan
i drómi minan érimi
ta spítia chortariásan.
Gia aftá ta érima leftá
fevgun korítsia ke pediá
ke mas rimáksan ta choriá
|