|
Κι εσύ μου λες πως ήταν μόνο δυο πληγές
πως όλα αυτά για σένα είναι υπερβολές
με συγχωρείς αλλά δεν ξέρεις πως είναι όταν υποφέρεις
και όταν ζεις με παραισθήσεις και με ψέματα
Πέρασα πολλά μέχρι να σε ξεχάσω
ως και στο μηδέν χρειάστηκε να φτάσω
κι από τη ντροπή μου και τη μοναξιά μου έκλαψα
Εχασα σχεδόν όλο τον εαυτό μου
πάλεψα σκληρά με τον εγωισμό μου
πέρασα πολλά όμως να σ’ αγαπώ δεν έπαψα
Κι εσύ μου λες πως δε γυρίζει πια το χθες
μένει εκεί μαζί με λάθη κι ενοχές
με συγχωρείς αλλά δεν ξέρεις πως είναι όταν υποφέρεις
κι όταν ζητάς η κάθε αλήθεια να ’ναι ψέματα
Πέρασα πολλά μέχρι να σε ξεχάσω
ως και στο μηδέν χρειάστηκε να φτάσω
κι από τη ντροπή μου και τη μοναξιά μου έκλαψα
Εχασα σχεδόν όλο τον εαυτό μου
πάλεψα σκληρά με τον εγωισμό μου
πέρασα πολλά όμως να σ’ αγαπώ δεν έπαψα
|
Ki esí mu les pos ítan móno dio pligés
pos óla aftá gia séna ine ipervolés
me sigchoris allá den kséris pos ine ótan ipoféris
ke ótan zis me paresthísis ke me psémata
Pérasa pollá méchri na se ksecháso
os ke sto midén chriástike na ftáso
ki apó ti ntropí mu ke ti monaksiá mu éklapsa
Echasa schedón ólo ton eaftó mu
pálepsa sklirá me ton egismó mu
pérasa pollá ómos na s’ agapó den épapsa
Ki esí mu les pos de girízi pia to chthes
méni eki mazí me láthi ki enochés
me sigchoris allá den kséris pos ine ótan ipoféris
ki ótan zitás i káthe alíthia na ’ne psémata
Pérasa pollá méchri na se ksecháso
os ke sto midén chriástike na ftáso
ki apó ti ntropí mu ke ti monaksiá mu éklapsa
Echasa schedón ólo ton eaftó mu
pálepsa sklirá me ton egismó mu
pérasa pollá ómos na s’ agapó den épapsa
|
