|
Τα δευτερόλεπτα μετράω
την πόρτα επίμονα κοιτάω
με μια σκέψη ξενυχτάω πού γυρνάς
και το μυαλό μου κάνω στάχτη
καίγομαι ψάχνοντας μιαν άκρη
τι έχω κάνει να ’ξερα και με δάκρυ με κερνάς
Περασμένες τρεις πότε θα φανείς
που γυρίζεις χωρίς να σε νοιάζει για μένα
Περασμένες τρεις που θα πάει θα ’ρθεις όταν κουραστείς
μα στον κόπο μη μπεις θα τα βρεις κλειδωμένα
Η τρέλα μ’ έχει αγκαλιάσει
τα τηλέφωνα έχω σπάσει
κι η ψυχή μου έχει αδειάσει που γυρνάς
Χάνομαι σ’ έμμονες ιδέες πως με ύποπτες παρέες
μακριά μου αυτό το βράδυ δίχως τύψεις το περνάς
Περασμένες τρεις πότε θα φανείς
που γυρίζεις χωρίς να σε νοιάζει για μένα
Περασμένες τρεις που θα πάει θα ’ρθεις όταν κουραστείς
μα στον κόπο μη μπεις θα τα βρεις κλειδωμένα
|
Ta defterólepta metráo
tin pórta epímona kitáo
me mia sképsi ksenichtáo pu girnás
ke to mialó mu káno stáchti
kegome psáchnontas mian ákri
ti écho káni na ’ksera ke me dákri me kernás
Perasménes tris póte tha fanis
pu girízis chorís na se niázi gia ména
Perasménes tris pu tha pái tha ’rthis ótan kurastis
ma ston kópo mi bis tha ta vris klidoména
I tréla m’ échi agkaliási
ta tiléfona écho spási
ki i psichí mu échi adiási pu girnás
Chánome s’ émmones idées pos me ípoptes parées
makriá mu aftó to vrádi díchos típsis to pernás
Perasménes tris póte tha fanis
pu girízis chorís na se niázi gia ména
Perasménes tris pu tha pái tha ’rthis ótan kurastis
ma ston kópo mi bis tha ta vris klidoména
|
