Έχεις βάλει φίλους
για να μου μιλήσουν
κι όλο καταφέρνεις
στην παρέα να ‘σαι
μα έτσι και ραγίσει
το γυαλί, αντίο
το πετάς μια νύχτα
έστω κι αν λυπάσαι
Περαστικά
αν σ’ αρρωσταίνει
περαστικά
αν σε τρελαίνει
ότι μακριά σου εγώ περνάω πιο καλά
Περαστικά
αν σε πονάει
αν όλο αυτό
σε τυραννάει
περαστικά
αν σε σκορπάει
που όλα τέλειωσαν για μας οριστικά
Έχεις βάλει φίλους
σπόντες να μου ρίχνουν
ότι μακριά μου
τώρα εσύ πεθαίνεις
έτσι και ραγίσει
το γυαλί, αντίο
το πετάς μια νύχτα
κι ύστερα σωπαίνεις
|
Έchis váli fílus
gia na mu milísun
ki ólo kataférnis
stin paréa na ‘se
ma étsi ke ragisi
to gialí, antío
to petás mia níchta
ésto ki an lipáse
Perastiká
an s’ arrosteni
perastiká
an se treleni
óti makriá su egó pernáo pio kalá
Perastiká
an se ponái
an ólo aftó
se tirannái
perastiká
an se skorpái
pu óla téliosan gia mas oristiká
Έchis váli fílus
spóntes na mu ríchnun
óti makriá mu
tóra esí pethenis
étsi ke ragisi
to gialí, antío
to petás mia níchta
ki ístera sopenis
|