|
Έφυγες εσύ κι νόμιζες θα κλάψω
Στο ουίσκι και στη βότκα θα ξεσπάσω
Όμως έφαγες πακέτο κι αρχίζω,
Τη ζωή απ’ το μηδέν να ξαναχτίζω
Με τους φίλους πήρα σβάρνα τα μπαράκια
Και κερνάω δέκα δέκα τα σφηνάκια
Σε καινούριες αγκαλιές θα σε ξεχάσω
Τη μορφή σου απ’ το μυαλό θα διαγράψω
Πως αισθάνεσαι, πως;
Που ένας τρελός σε γείωσε, μωρό μου
Η επιστήμη ξανά,
Τα χέρια ψηλά σηκώνει στο άτομο μου
Σαν εσένα πολλές γνώρισα εγώ,
Στην άστατη ζωή μου
Θύμα για να πιαστώ το κόβω χλωμό
Περαστικά κουκλί μου
Ξέρω σου έδωσα αξία παραπάνω
Είμαι ευαίσθητος πολύ, τι να με κάνω
Μα χαλάλι σου, τώρα δεν με πειράζει
Σε έσβησα κι πάτησα τέρμα το γκάζι
Μια ανάμνηση θα είσαι πάντα για μένα
Κι όλα τ’ άλλα περασμένα ξεχασμένα
Το κομμάτι μου αυτό σου αφιερώνω
Και τα ξαναλέμε όταν βρω τον χρόνο
Πως αισθάνεσαι, πως;
Που ένας τρελός σε γείωσε, μωρό μου;
Η επιστήμη ξανά,
Τα χέρια ψηλά σηκώνει στο άτομο μου
Σαν εσένα πολλές γνώρισα εγώ,
Στην άστατη ζωή μου
Θύμα για να πιαστώ το κόβω χλωμό
Περαστικά κουκλί μου
|
Έfiges esí ki nómizes tha klápso
Sto uíski ke sti vótka tha ksespáso
Όmos éfages pakéto ki archízo,
Ti zoí ap’ to midén na ksanachtízo
Me tus fílus píra svárna ta barákia
Ke kernáo déka déka ta sfinákia
Se kenuries agkaliés tha se ksecháso
Ti morfí su ap’ to mialó tha diagrápso
Pos esthánese, pos;
Pu énas trelós se giose, moró mu
I epistími ksaná,
Ta chéria psilá sikóni sto átomo mu
San eséna pollés gnórisa egó,
Stin ástati zoí mu
Thíma gia na piastó to kóvo chlomó
Perastiká kuklí mu
Kséro su édosa aksía parapáno
Ime evesthitos polí, ti na me káno
Ma chaláli su, tóra den me pirázi
Se ésvisa ki pátisa térma to gkázi
Mia anámnisi tha ise pánta gia ména
Ki óla t’ álla perasména ksechasména
To kommáti mu aftó su afieróno
Ke ta ksanaléme ótan vro ton chróno
Pos esthánese, pos;
Pu énas trelós se giose, moró mu;
I epistími ksaná,
Ta chéria psilá sikóni sto átomo mu
San eséna pollés gnórisa egó,
Stin ástati zoí mu
Thíma gia na piastó to kóvo chlomó
Perastiká kuklí mu
|
