Όταν φορέσουμε τα ρούχα μας και πάλι
θα `μαστε κάποιοι που δεν ζήσαμε ποτέ
στην ερημιά της εποχής φτάνουν δυο ώρες ενοχής
φτάνουν δυο λέξεις και μια αγάπη δυψασμένη
και μια εξαίρεση στο είμαστε χαμένοι.
Μέσα στις φλέβες σου ταξίδεψα το βράδυ
πάνω στη σάρκα σου που κράτησα γυμνή
να που κατάφερα να ζω μέσα στου πόθου τον σπασμό
να σε ζαλίζω να ιδρώνω να πεθαίνω
να ζω τον έρωτα δικό μου κι όμως ξένο.
Περαστικός και βιαστικός
σβήνω ονόματα στη νύχτα
πριν καλημέρα να σου πω
σου λέω ξανά μια καληνύχτα
Περαστικός και βιαστικός
σπάω του κόσμου τους καθρέφτες.
Όταν φορέσουμε τα ρούχα μας και πάλι
θα `μαστε κάποιοι που δεν ζήσαμε ποτέ
ήταν μια ένωση μικρή σαν μια βροχή σαν μια στιγμή
ένας καθρέφτης με δυο είδωλα σπασμένα
σαν μια εξαίρεση στο όλα είναι χαμένα.
Περαστικός και βιαστικός
σβήνω ονόματα στη νύχτα
πριν καλημέρα να σου πω
σου λέω ξανά μια καληνύχτα
Περαστικός και βιαστικός
σπάω του κόσμου τους καθρέφτες.
|
Όtan forésume ta rucha mas ke páli
tha `maste kápii pu den zísame poté
stin erimiá tis epochís ftánun dio óres enochís
ftánun dio léksis ke mia agápi dipsasméni
ke mia ekseresi sto imaste chaméni.
Mésa stis fléves su taksídepsa to vrádi
páno sti sárka su pu krátisa gimní
na pu katáfera na zo mésa stu póthu ton spasmó
na se zalízo na idróno na petheno
na zo ton érota dikó mu ki ómos kséno.
Perastikós ke viastikós
svíno onómata sti níchta
prin kaliméra na su po
su léo ksaná mia kaliníchta
Perastikós ke viastikós
spáo tu kósmu tus kathréftes.
Όtan forésume ta rucha mas ke páli
tha `maste kápii pu den zísame poté
ítan mia énosi mikrí san mia vrochí san mia stigmí
énas kathréftis me dio idola spasména
san mia ekseresi sto óla ine chaména.
Perastikós ke viastikós
svíno onómata sti níchta
prin kaliméra na su po
su léo ksaná mia kaliníchta
Perastikós ke viastikós
spáo tu kósmu tus kathréftes.
|