Εσείς που πάντα χαίρεστε
αλλά δεν υποφέρεστε
και άγεστε και φέρεστε
και κρίνετε αναλόγως.
Τη χάρη να μου κάνετε
μέχρι εκεί που φτάνετε
στο στόμα σας μη πιάνετε
τον περί ου ο λόγος.
Δικά σας μέτρα και σταθμά
κρατούν τον κόσμο στα δεσμά
είναι η ψυχή σας χάλασμα
και κρίνετε αναλόγως.
Μ’αυτός που κάνει μόνος του
τα λάθη τα δικά του
ξύπνιο κρατάει το Θεό
και κλέβει τη φωτιά του.
Κι είναι το μαύρο πρόβατο
που διάλεξε απ’ τη φύση
το πιο βαθύ σημάδι του
ο έρωτας ν’ αφήσει.
Εσείς που επιβιώσατε
σβήσατε και φουντώσατε
τον κόσμο ματαιώσατε
ξανά στο πάρα-τρίχα.
Όλα τα ξεπεράσατε
νικήσατε ότι χάσατε
μα όμως δεν πεινάσατε
για του Θεού την ψίχα.
Εσείς του κόσμου αρπακτικά
περνάτε για αφεντικά
μα είσαστε τα δουλικά
στου θάνατου την προίκα.
Μ’αυτός που κάνει μόνος του
τα λάθη τα δικά του
ξύπνιο κρατάει το Θεό
και κλέβει τη φωτιά του.
Κι είναι το μαύρο πρόβατο
που διάλεξε απ’ τη φύση
το πιο βαθύ σημάδι του
ο έρωτας ν’ αφήσει.
|
Esis pu pánta chereste
allá den ipoféreste
ke ágeste ke féreste
ke krínete analógos.
Ti chári na mu kánete
méchri eki pu ftánete
sto stóma sas mi piánete
ton perí u o lógos.
Diká sas métra ke stathmá
kratun ton kósmo sta desmá
ine i psichí sas chálasma
ke krínete analógos.
M’aftós pu káni mónos tu
ta láthi ta diká tu
ksípnio kratái to Theó
ke klévi ti fotiá tu.
Ki ine to mavro próvato
pu diálekse ap’ ti físi
to pio vathí simádi tu
o érotas n’ afísi.
Esis pu epiviósate
svísate ke funtósate
ton kósmo mateósate
ksaná sto pára-trícha.
Όla ta kseperásate
nikísate óti chásate
ma ómos den pinásate
gia tu Theu tin psícha.
Esis tu kósmu arpaktiká
pernáte gia afentiká
ma isaste ta duliká
stu thánatu tin prika.
M’aftós pu káni mónos tu
ta láthi ta diká tu
ksípnio kratái to Theó
ke klévi ti fotiá tu.
Ki ine to mavro próvato
pu diálekse ap’ ti físi
to pio vathí simádi tu
o érotas n’ afísi.
|