|
Κάτι ήρεμες νύχτες με τραβάνε σαν άλογα
κάπου κρύβεσαι πάντα και με παίζεις παράλογα
είσαι μόνη, μα κρίνο στο σκοτάδι που ανθίζει
κι εγώ γκρίζο σημάδι στον καιρό που γυρίζει
Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ
Πλαστικές αρτηρίες το κορμί σου τυλίγουνε
εραστές εργολάβοι με τη σκόνη σε πνίγουνε
αθεράπευτα πόρνη που δεν έχει τσιγάρο
τριγυρνάς σαν παιδί που το παίρνουν φαντάρο
Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ
Τα πελώρια μάτια σου γεμίζουν με χρώματα
σαν κοιτάς τη ζωή με γυμνά ξημερώματα
αμφιβάλλεις για όλα, δεν πιστεύεις κανένα
το ταξίδι μας λες, εδώ τελειώνει για σένα
Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ
|
Káti íremes níchtes me traváne san áloga
kápu krívese pánta ke me pezis paráloga
ise móni, ma kríno sto skotádi pu anthízi
ki egó gkrízo simádi ston keró pu girízi
Káti ginete edó péra ke i níchta ine tóso variá
stu mialu mu ti skakiéra i kinísis su krifí macheriá
periméno siniálo
móno aftó, típot’ állo
s’ agapó
Plastikés artiríes to kormí su tilígune
erastés ergolávi me ti skóni se pnígune
atherápefta pórni pu den échi tsigáro
trigirnás san pedí pu to pernun fantáro
Káti ginete edó péra ke i níchta ine tóso variá
stu mialu mu ti skakiéra i kinísis su krifí macheriá
periméno siniálo
móno aftó, típot’ állo
s’ agapó
Ta pelória mátia su gemízun me chrómata
san kitás ti zoí me gimná ksimerómata
amfivállis gia óla, den pistevis kanéna
to taksídi mas les, edó telióni gia séna
Káti ginete edó péra ke i níchta ine tóso variá
stu mialu mu ti skakiéra i kinísis su krifí macheriá
periméno siniálo
móno aftó, típot’ állo
s’ agapó
|
