Περνάς ακόμα καλά;
Με σκέφτεσαι λιγάκι;
Έχω τόσες μέρες να σε δω
φοράω ακόμα το μακό σου φανελάκι
Κανονικά δεν πρέπει να στο πω
Περνάς ακόμα καλά;
Είπες να μείνουμε μόνοι
για λίγο, μα το λίγο είναι πολύ
Η αγάπη πονά
κι όσο πονά δυναμώνει
Πως να σπάσω της καρδιάς σου το κελί;
Περνάς ακόμα καλά;
Περνάς ακόμα καλά;
Με σκέφτεσαι λιγάκι;
Λείπεις τόσες νύχτες μακριά
Άλλη μια φορά αδειάζω το τασάκι
στάχτη η ζωή μου τελικά
Ποιος ουρανός να σ’ αγκαλιάζει
και σε ποιο σώμα περπατάς;
Ποια καταιγίδα σε τρομάζει
και σε ποιον ώμο ακουμπάς;
Αχ και να σ’ άκουγα Θεέ μου
την πόρτα ν’ ανοίγεις ξανά
και να `κανες τα όνειρά μου
σε μια στιγμή αληθινά
|
Pernás akóma kalá;
Me skéftese ligáki;
Έcho tóses méres na se do
foráo akóma to makó su faneláki
Kanoniká den prépi na sto po
Pernás akóma kalá;
Ipes na minume móni
gia lígo, ma to lígo ine polí
I agápi poná
ki óso poná dinamóni
Pos na spáso tis kardiás su to kelí;
Pernás akóma kalá;
Pernás akóma kalá;
Me skéftese ligáki;
Lipis tóses níchtes makriá
Άlli mia forá adiázo to tasáki
stáchti i zoí mu teliká
Pios uranós na s’ agkaliázi
ke se pio sóma perpatás;
Pia kategida se tromázi
ke se pion ómo akubás;
Ach ke na s’ ákuga Theé mu
tin pórta n’ anigis ksaná
ke na `kanes ta ónirá mu
se mia stigmí alithiná
|