Τα χρόνια δε μου δείξανε το δρόμο
Ο φόβος μου με οδήγησε σε σας
Να φαίνομαι ίδιος με τον εαυτό μου
Να φαίνομαι ίδιος και με σας
Περνάω μέσα απ’ τις καρδιές σας
Και βγαίνω απέναντι στη μοναξιά
Μπερδεύω τη φωνή μου στις φωνές σας
Και βλέπω τα κορμιά σας σαν νησιά
Φταίει που αγαπήσαμε πολύ
Που μέσα στο μυαλό τα φτιάξαμε όλα ωραία
Φταίει που ήταν σαν κι εμάς κι αυτά λειψά
Φταίει που στα παλιά δεν βρήκαμε τα νέα
Κι επάνω στη σκηνή χαμογελούσα
Μικρή φωτιά ενός μεγάλου κόσμου
Αυτό που πίσω μου γυρίζατε και ζούσα
Δε μου το γύρισε ποτέ ο εαυτός μου.
|
Ta chrónia de mu diksane to drómo
O fóvos mu me odígise se sas
Na fenome ídios me ton eaftó mu
Na fenome ídios ke me sas
Pernáo mésa ap’ tis kardiés sas
Ke vgeno apénanti sti monaksiá
Berdevo ti foní mu stis fonés sas
Ke vlépo ta kormiá sas san nisiá
Ftei pu agapísame polí
Pu mésa sto mialó ta ftiáksame óla orea
Ftei pu ítan san ki emás ki aftá lipsá
Ftei pu sta paliá den vríkame ta néa
Ki epáno sti skiní chamogelusa
Mikrí fotiá enós megálu kósmu
Aftó pu píso mu girízate ke zusa
De mu to girise poté o eaftós mu.
|