Μπρος τη βόρεια πλευρά του ουρανού
με πήγες βράδυ
και νοικιάσαμε τον έρωτα σχεδόν
για ένα χάδι
Τώρα σκέφτομαι πως ίσως αν σε δω
δε σε γνωρίσω
μια ζωή μες στη σιωπή πως θες λοιπόν
να αγαπήσω
Περπατήσαμε σε άδειους δρόμους
τα φτερά σου είχα στους ώμους
τώρα φεύγεις κι όπου πας ξεχνιέσαι
σου μιλάω κι όμως δε μιλιέσαι
Μπερδεμένα συναισθήματα στο νου
εσύ κι ο φόβος
δυο κουβέντες τυπικές πως τα περνάς
που λέει ο λόγος
Ένα βράδυ που κυλάει μες στο νερό
με το ουίσκι
κι η αγάπη που διέξοδο ζητά
μα δεν τη βρίσκει
Περπατήσαμε σε άδειους δρόμους
τα φτερά σου είχα στους ώμους
τώρα φεύγεις κι όπου πας ξεχνιέσαι
σου μιλάω κι όμως δε μιλιέσαι
|
Bros ti vória plevrá tu uranu
me píges vrádi
ke nikiásame ton érota schedón
gia éna chádi
Tóra skéftome pos ísos an se do
de se gnoríso
mia zoí mes sti siopí pos thes lipón
na agapíso
Perpatísame se ádius drómus
ta fterá su icha stus ómus
tóra fevgis ki ópu pas ksechniése
su miláo ki ómos de miliése
Berdeména sinesthímata sto nu
esí ki o fóvos
dio kuvéntes tipikés pos ta pernás
pu léi o lógos
Έna vrádi pu kilái mes sto neró
me to uíski
ki i agápi pu diéksodo zitá
ma den ti vríski
Perpatísame se ádius drómus
ta fterá su icha stus ómus
tóra fevgis ki ópu pas ksechniése
su miláo ki ómos de miliése
|