|
Μικρό το σπίτι και με νοίκι
μα η νύχτα, Θεέ μου, της ανήκει
μεγάλη σαν ναός.
Φορεί λευκά μιας επετείου
πηγαίνει στην Καλλιδρομίου
κι η νύχτα παίρνει φως.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
στον κάτω κόσμο, με βελόνι
και πρώην εραστές.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
στον κάτω κόσμο και πληρώνει
λύτρα και δανειστές.
Ψάχνει τους φίλους της στον Άδη
τ’ αδέρφια της ζωής, το χάδι
και λόγια μαγικά.
Όλα του κόσμου να τ’ αλλάξει
να ‘ναι το δέρμα της μετάξι
τα όνειρα γλυκά.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
στον κάτω κόσμο και πληρώνει
λύτρα και δανειστές.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
κρατάει σκήπτρο και βελόνι
και ψάχνει αγοραστές.
Πιστοί της αγοραίας κοίτης
προσεύχονται με το κορμί της
και φεύγουν σιωπηλοί.
Σε μια γωνιά κάποιος της γνέφει
μοιάζει σε κάτι να πιστεύει
και τον ακολουθεί.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
στον κάτω κόσμο, με βελόνι
και πρώην εραστές.
Γυρίζει σαν την Περσεφόνη
κρατάει σκήπτρο και βελόνι
και ψάχνει αγοραστές.
|
Mikró to spíti ke me niki
ma i níchta, Theé mu, tis aníki
megáli san naós.
Fori lefká mias epetiu
pigeni stin Kallidromíu
ki i níchta perni fos.
Girízi san tin Persefóni
ston káto kósmo, me velóni
ke próin erastés.
Girízi san tin Persefóni
ston káto kósmo ke pliróni
lítra ke danistés.
Psáchni tus fílus tis ston Άdi
t’ adérfia tis zoís, to chádi
ke lógia magiká.
Όla tu kósmu na t’ alláksi
na ‘ne to dérma tis metáksi
ta ónira gliká.
Girízi san tin Persefóni
ston káto kósmo ke pliróni
lítra ke danistés.
Girízi san tin Persefóni
kratái skíptro ke velóni
ke psáchni agorastés.
Pisti tis agoreas kitis
prosefchonte me to kormí tis
ke fevgun siopili.
Se mia goniá kápios tis gnéfi
miázi se káti na pistevi
ke ton akoluthi.
Girízi san tin Persefóni
ston káto kósmo, me velóni
ke próin erastés.
Girízi san tin Persefóni
kratái skíptro ke velóni
ke psáchni agorastés.
|
