|
Στου Τζελέπη στον Περαία
μια καμωματού κι ωραία
που γυρνά το βράδυ απ’ τη δουλειά
μου `χει πάρει νου και την καρδιά
τηνε λένε Περσεφόνη
με μαγεύει με πληγώνει
Σ’ αγαπώ της λέω και γελά
παίρνει δρόμο και δε μου μιλά
Στάσου πες μου δυο λογάκια
να ξεχάσω τα φαρμάκια
σαν και σε δεν είναι άλλη καμιά
στάσου Περσεφόνη μου γλυκιά
μη μου κάνεις πια γινάτια
να χαρείς τα δυο σου μάτια
Δεν είναι έγκλημα πως σ’ αγαπώ
δώσε βάση σ’ ότι θα σου πω
Περσεφόνη στο δηλώνω
πως αρχίζω να θυμώνω
κι αν στ’ αλήθεια δε με αγαπάς
από του Τζελέπη μην περνάς
μη μου πάρεις στο λαιμό σου
κοίτα για καλό δικό σου
Θέλω φως μου να σε παντρευτώ
θέλω και να νοικοκυρευτώ
|
Stu Tzelépi ston Perea
mia kamomatu ki orea
pu girná to vrádi ap’ ti duliá
mu `chi pári nu ke tin kardiá
tine léne Persefóni
me magevi me pligóni
S’ agapó tis léo ke gelá
perni drómo ke de mu milá
Stásu pes mu dio logákia
na ksecháso ta farmákia
san ke se den ine álli kamiá
stásu Persefóni mu glikiá
mi mu kánis pia ginátia
na charis ta dio su mátia
Den ine égklima pos s’ agapó
dóse vási s’ óti tha su po
Persefóni sto dilóno
pos archízo na thimóno
ki an st’ alíthia de me agapás
apó tu Tzelépi min pernás
mi mu páris sto lemó su
kita gia kaló dikó su
Thélo fos mu na se pantreftó
thélo ke na nikokireftó
|
