Το καινούργιο το φεγγάρι
πάλι μου θυμίζει πάλι
τότε που σ’ αγαπούσα και πάντα ζητούσα
κλεφτά να σου πάρω φιλί
Μου θυμίζει τόσα βράδια
βράδια όλο φιλιά και χάδια
όλα τ’ άστρα γελούσαν,
θαρρείς και μιλούσαν μαζί μας γι’ αγάπη τρελή
Πέρσι τέτοιον καιρό
μ’ αγαπούσες, σ’ αγαπούσα
μας μεθούσε η ζωή
με του πόθου την πνοή
Κι όμως ο χρόνος σαν δολοφόνος
σκότωσε όλα, τι τέλος σκληρό
πέρσι τέτοιον καιρό
αγαπιόμαστε θαρρώ
Κι όμως ο χρόνος σαν δολοφόνος
σκότωσε όλα, τι τέλος σκληρό
πέρσι τέτοιον καιρό
αγαπιόμαστε θαρρώ
|
To kenurgio to fengári
páli mu thimízi páli
tóte pu s’ agapusa ke pánta zitusa
kleftá na su páro filí
Mu thimízi tósa vrádia
vrádia ólo filiá ke chádia
óla t’ ástra gelusan,
tharris ke milusan mazí mas gi’ agápi trelí
Pérsi tétion keró
m’ agapuses, s’ agapusa
mas methuse i zoí
me tu póthu tin pnoí
Ki ómos o chrónos san dolofónos
skótose óla, ti télos skliró
pérsi tétion keró
agapiómaste tharró
Ki ómos o chrónos san dolofónos
skótose óla, ti télos skliró
pérsi tétion keró
agapiómaste tharró
|