Όλα ξεκίνησανε σωστά, δρόμοι μας ανοίχτηκαν μπροστά
Όλα σε κρατούσαν μα σε εδιώχνε η καρδιά μου
Δρόμοι που οδηγούσαν στο γκρεμό
Αίμα που κυλούσε σαν νερό
Λίμνες τα δύο μάτια μου μακριά απ’ την ματιά σου
Πες μου πως μπορείς και τα ξεχνάς
όνειρα που κάναμε για μας
όνειρα που ήταν η ζωή σου αν θυμάσαι
πες μου ένα ψέμα να χαρώ
δήθεν πως ακόμα σαγαπω
φώναξε και φύγε βιαστικά
μα μην λυπάσαι
Όλα ξεκινήσανε σωστά
χτύπαγε ως το κόκκινο η καρδιά
Κοιταγα τον ηλιο κάθε μέρα στο κρεβάτι
λέξεις που δεν είχαν τελειωμό
Με ένοιαζε μαζί σου να ξυπνώ
σε ένοιαζε να φεύγεις κάθε μέρα απ’ την αγάπη
Πες μου πως μπορείς και τα ξεχνάς
όνειρα που κάναμε για μας
όνειρα που ήταν η ζωή σου αν θυμάσαι
πες μου ένα ψέμα να χαρώ
δήθεν πως ακόμα σαγαπω
φώναξε και φύγε βιαστικά
μα μην λυπάσαι
|
Όla ksekínisane sostá, drómi mas anichtikan brostá
Όla se kratusan ma se edióchne i kardiá mu
Drómi pu odigusan sto gkremó
Ema pu kiluse san neró
Límnes ta dío mátia mu makriá ap’ tin matiá su
Pes mu pos boris ke ta ksechnás
ónira pu káname gia mas
ónira pu ítan i zoí su an thimáse
pes mu éna pséma na charó
díthen pos akóma sagapo
fónakse ke fíge viastiká
ma min lipáse
Όla ksekinísane sostá
chtípage os to kókkino i kardiá
Kitaga ton ilio káthe méra sto kreváti
léksis pu den ichan teliomó
Me éniaze mazí su na ksipnó
se éniaze na fevgis káthe méra ap’ tin agápi
Pes mu pos boris ke ta ksechnás
ónira pu káname gia mas
ónira pu ítan i zoí su an thimáse
pes mu éna pséma na charó
díthen pos akóma sagapo
fónakse ke fíge viastiká
ma min lipáse
|