|
Στοίβαξα τις αναμνήσεις τα δικά σου πράγματα
πέταξα ένα σπίρτο και έβαλα τα κλάματα
Έκλεισα σε μια βαλίτσα την μισή μου την ζωή
βγήκα σαν τρελός στο δρόμο και σταμάτησα ταξί
Πες μου φίλε ταξιτζή αν ξηγήθηκα εντάξει
τι να θυμηθώ, γιατί, αφού αυτή με έχει ξεγράψει
Πες μου φίλε ταξιτζή που η ζωή σου είναι ο δρόμος
ποιος χωρίς αγάπη ζει, ταξιτζής είναι και ο πόνος
Όλα της τα είχα δώσει και την κράταγα ψηλά
μα αυτή δεν είχε μπέσα ούτε αγάπη στην καρδιά
Έμοιαζε χωρίς εκείνη κάποιο σπίτι φυλακή
το ‘καψα για να θυμάμαι όσο ζήσαμε μαζί
Πες μου φίλε ταξιτζή αν ξηγήθηκα εντάξει
τι να θυμηθώ, γιατί, αφού αυτή με έχει ξεγράψει
Πες μου φίλε ταξιτζή που η ζωή σου είναι ο δρόμος
ποιος χωρίς αγάπη ζει, ταξιτζής είναι και ο πόνος
|
Stivaksa tis anamnísis ta diká su prágmata
pétaksa éna spírto ke évala ta klámata
Έklisa se mia valítsa tin misí mu tin zoí
vgíka san trelós sto drómo ke stamátisa taksí
Pes mu fíle taksitzí an ksigíthika entáksi
ti na thimithó, giatí, afu aftí me échi ksegrápsi
Pes mu fíle taksitzí pu i zoí su ine o drómos
pios chorís agápi zi, taksitzís ine ke o pónos
Όla tis ta icha dósi ke tin krátaga psilá
ma aftí den iche bésa ute agápi stin kardiá
Έmiaze chorís ekini kápio spíti filakí
to ‘kapsa gia na thimáme óso zísame mazí
Pes mu fíle taksitzí an ksigíthika entáksi
ti na thimithó, giatí, afu aftí me échi ksegrápsi
Pes mu fíle taksitzí pu i zoí su ine o drómos
pios chorís agápi zi, taksitzís ine ke o pónos
|
