Στα φλυτζάνια καφές παγωμένος
κι ένας ήλιος στο βάζο σβησμένος.
Τι με θες να σου φτιάξω για δείπνο,
πιο παλτό να φορέσω όταν φύγω;
Τι να πω αν δεν πω σ’ αγαπάω;
Να ενωθώ δοκιμάζω μα σπάω.
Κι αν με πάρει κανεις πες πως βγήκα,
με μια νίκη αγκαλιά με την ήττα.
Απ’ το μίσος τι ζει πιο πολύ;
Ποια γουλιά, ποιο φιλί, ποιο ταξίδι;
Στο βαγόνι κοιτώ το γυαλί
κι η σταγόνα νομίζω με πνίγει.
Στο ψυγείο καρδιές μοιρασμένες,
δυο ομπρέλες στον τοίχο κλεισμένες,
μη μου πεις “άλλο ναι κι άλλο πάντα”
βγες να δεις τη βροχή στη βεράντα.
Βγες να δεις τη βροχή όταν φύγω
κι αν με πάρει κανείς πες “σε λίγο”.
Ως στο σπίτι θα ‘ρθω πάλι πίσω,
πες πως βγήκα μα εδώ θα γυρίσω.
Απ’ το μίσος τι ζει πιο πολύ;
Ποια γουλιά, ποιο φιλί, ποιο ταξίδι;
Στο βαγόνι κοιτώ το γυαλί
κι η σταγόνα νομίζω με πνίγει.
Με βαλίτσα στο χέρι λευκή
και δυο μάτια που στάζουνε νύχτα
αν ρωτήσει κανείς πες πως βγήκα.
Με βαλίτσα στο χέρι λευκή
και δυο μάτια που στάζουνε νύχτα
αν ρωτήσει κανείς πες πως βγήκα.
Αν ρωτήσει κανείς, αν με ψάξει κανείς,
αν με ζητήσει κανείς, πες πως βγήκα.
Τι να πω αν δεν πω σ’ αγαπώ;
Να ενωθώ δοκιμάζω μα σπάω.
|
Sta flitzánia kafés pagoménos
ki énas ílios sto vázo svisménos.
Ti me thes na su ftiákso gia dipno,
pio paltó na foréso ótan fígo;
Ti na po an den po s’ agapáo;
Na enothó dokimázo ma spáo.
Ki an me pári kanis pes pos vgíka,
me mia níki agkaliá me tin ítta.
Ap’ to mísos ti zi pio polí;
Pia guliá, pio filí, pio taksídi;
Sto vagóni kitó to gialí
ki i stagóna nomízo me pnígi.
Sto psigio kardiés mirasménes,
dio obréles ston ticho klisménes,
mi mu pis “állo ne ki állo pánta”
vges na dis ti vrochí sti veránta.
Oges na dis ti vrochí ótan fígo
ki an me pári kanis pes “se lígo”.
Os sto spíti tha ‘rtho páli píso,
pes pos vgíka ma edó tha giríso.
Ap’ to mísos ti zi pio polí;
Pia guliá, pio filí, pio taksídi;
Sto vagóni kitó to gialí
ki i stagóna nomízo me pnígi.
Me valítsa sto chéri lefkí
ke dio mátia pu stázune níchta
an rotísi kanis pes pos vgíka.
Me valítsa sto chéri lefkí
ke dio mátia pu stázune níchta
an rotísi kanis pes pos vgíka.
An rotísi kanis, an me psáksi kanis,
an me zitísi kanis, pes pos vgíka.
Ti na po an den po s’ agapó;
Na enothó dokimázo ma spáo.
|