Ένα παλτό δύο εισιτήρια μετρώ
Και μία βαλίτσα με σωρό
Ρούχα και μνήμες μέρες και μήνες…
Έξω κανείς η πόλη άδειασε νωρίς
Το λόγο αν ψάξεις της φυγής
Κοιτάξου ψεύτη μες στο καθρέφτη…
Πες το χωρισμό, πες το απουσία μου
Πες το εγωισμό, πες το προδοσία μου
Όπως κι αν το πεις όλα σου τα ξέγραψα
Της επιστροφής γέφυρες σου έκαψα
Πες το χωρισμό…
Λίγα ψιλά τον αναπτήρα τη καρδιά
Που με κρατούσε εδώ γερά
Τ’ άλλα στ’ αφήνω τη πόρτα κλείνω…
Κρύο βαρύ κι εγώ ελεύθερο ταξί
Που στο κενό κυκλοφορεί
Χωρίς αγάπη για επιβάτη…
|
Έna paltó dío isitíria metró
Ke mía valítsa me soró
Rucha ke mnímes méres ke mínes…
Έkso kanis i póli ádiase norís
To lógo an psáksis tis figís
Kitáksu psefti mes sto kathréfti…
Pes to chorismó, pes to apusía mu
Pes to egismó, pes to prodosía mu
Όpos ki an to pis óla su ta kségrapsa
Tis epistrofís géfires su ékapsa
Pes to chorismó…
Líga psilá ton anaptíra ti kardiá
Pu me kratuse edó gerá
T’ álla st’ afíno ti pórta klino…
Krío varí ki egó elefthero taksí
Pu sto kenó kiklofori
Chorís agápi gia epiváti…
|