Όλοι λεν στη γειτονιά σου, για να είσαι μαυρομάτα,
δε μπορεί παρά να είσαι μέσα από την Καλαμάτα.
Όλοι άκουσα να λένε τέτοια νόστιμη τσαχπίνα,
δε μπορεί παρά να είναι απ’ την όμορφη Αθήνα.
Πες μου, φως μου, από που ‘σαι και ποια ήταν η μαμά σου;
Κι όλοι έχουνε να κάνουν με την τόση ομορφιά σου!
Για να έχεις μαύρα φρύδια και για να ‘σαι και μπαμπέσα,
όλοι λένε θα γεννήθεις στη Θεσσαλονίκη μέσα.
Τόση απονιά για να ‘χεις, να γελάς, να μη λυπάσαι,
οι γειτόνοι, που σε ξέρουν, λένε Πατρινιά πως θα `σαι.
Πες μου, φως μου, από που `σαι και ποια ήταν η μαμά σου;
Κι όλοι έχουνε να κάνουν με την τόση ομορφιά σου!
Ωχ! Αμάν, Ρόζα μου! Γεια σου, παιδί μου!
|
Όli len sti gitoniá su, gia na ise mavromáta,
de bori pará na ise mésa apó tin Kalamáta.
Όli ákusa na léne tétia nóstimi tsachpína,
de bori pará na ine ap’ tin ómorfi Athína.
Pes mu, fos mu, apó pu ‘se ke pia ítan i mamá su;
Ki óli échune na kánun me tin tósi omorfiá su!
Gia na échis mavra frídia ke gia na ‘se ke babésa,
óli léne tha genníthis sti Thessaloníki mésa.
Tósi aponiá gia na ‘chis, na gelás, na mi lipáse,
i gitóni, pu se ksérun, léne Patriniá pos tha `se.
Pes mu, fos mu, apó pu `se ke pia ítan i mamá su;
Ki óli échune na kánun me tin tósi omorfiá su!
Och! Amán, Róza mu! Gia su, pedí mu!
|