Πίσω απ’ το δάκτυλό μας μικρό μου
μην κρυβόμαστε
το ξέρουμε κι οι δυο μας
κρυφά πως αγαπιόμαστε.
Γι’ αυτό αν θέλεις τώρα
το ραντεβού ας δώσουμε
το μέρος και την ώρα
οι δυο που θ’ ανταμώσουμε.
Πες μου πότε, πώς και πού
ένα βράδυ μόνοι θα ειδωθούμε
να τα πούμε, να τα πούμε.
Πες μου πότε, πώς και πού
θα σου πω τον πόνο τον κρυφό μου
όμορφό μου, όμορφό μου.
Μες στα μάτια ο ένας τον άλλον
θα κοιτάξουμε
θα διαβάσουμε,
πώς θέμε να τα φτιάξουμε.
Πες μου πότε, πώς και πού
ένα βράδυ μόνοι θα ειδωθούμε
να τα πούμε, να τα πούμε.
Όταν στην γειτονιά σου
γυρνώ τα βράδια μόνος μου
μ’ ένα χαμόγελό σου
μου φεύγει πάντα ο πόνος μου.
Δεν είναι όμως ωραίο
καρδιές που νιώθουν έρωτα
τα αισθήματά τους να `χουν
κρυφά και αφανέρωτα.
|
Píso ap’ to dáktiló mas mikró mu
min krivómaste
to ksérume ki i dio mas
krifá pos agapiómaste.
Gi’ aftó an thélis tóra
to rantevu as dósume
to méros ke tin óra
i dio pu th’ antamósume.
Pes mu póte, pós ke pu
éna vrádi móni tha idothume
na ta pume, na ta pume.
Pes mu póte, pós ke pu
tha su po ton póno ton krifó mu
ómorfó mu, ómorfó mu.
Mes sta mátia o énas ton állon
tha kitáksume
tha diavásume,
pós théme na ta ftiáksume.
Pes mu póte, pós ke pu
éna vrádi móni tha idothume
na ta pume, na ta pume.
Όtan stin gitoniá su
girnó ta vrádia mónos mu
m’ éna chamógeló su
mu fevgi pánta o pónos mu.
Den ine ómos oreo
kardiés pu nióthun érota
ta esthímatá tus na `chun
krifá ke afanérota.
|