Τι βραδιά κι αυτή Θεέ μου
εφιάλτης κι απειλή
το δικό σου το αντίο κοφτερό γυαλί
Κάθε λέξη που μου είπες
σαν μαχαίρι στην πληγή
κι εγώ απ’ τα δυο μου πόδια έχασα την γη
Πες μου τι κατάλαβες
που όλα μου τα γκρέμισες
τόσα όνειρα σε μια βραδιά χαμένα
Την ζωή μας σκόρπισες
δάκρυα με γέμισε
κρίμα που ήσουν ένα ψέμα
Ίσως να περάσουν χρόνια
να ξεχάσω την βραδιά
που απ’ τα πικρά σου λόγια μάτωσε η καρδιά
Πες μου τι κατάλαβες
που όλα μου τα γκρέμισες
τόσα όνειρα σε μια βραδιά χαμένα
Την ζωή μας σκόρπισες
δάκρυα με γέμισες
κρίμα που ήσουν ένα ψέμα
|
Ti vradiá ki aftí Theé mu
efiáltis ki apilí
to dikó su to antío kofteró gialí
Káthe léksi pu mu ipes
san macheri stin pligí
ki egó ap’ ta dio mu pódia échasa tin gi
Pes mu ti katálaves
pu óla mu ta gkrémises
tósa ónira se mia vradiá chaména
Tin zoí mas skórpises
dákria me gémise
kríma pu ísun éna pséma
Ίsos na perásun chrónia
na ksecháso tin vradiá
pu ap’ ta pikrá su lógia mátose i kardiá
Pes mu ti katálaves
pu óla mu ta gkrémises
tósa ónira se mia vradiá chaména
Tin zoí mas skórpises
dákria me gémises
kríma pu ísun éna pséma
|